معمولا روغنگیری به دو روش عمده پرس گرم و پرس سرد انجام می پذیرد
۱. روغنگیری به روش پرس گرم(صنعتی)
بزرگترین منبع روغنهای نباتی گیاهان یکساله نظیر سویا، ذرت، پنبه، بادام زمینی و منابع دیگر گیاهان مثل پالم، زیتون و نارگیل هستند. دانههای روغنی پس از برداشت به کارخانجات روغن کشی انتقال می یابند، در آنجا از دانهها نمونه برداری شده و درصد رطوبت، آشغال و دانه فاسد تعیین و در صورت مرغوبیت محصول تخلیه میشود. از آنجاکه رطوبت بالای دانه موجب پایین آمدن کیفیت روغن و کاهش زمان ماندگاری می شود لذا قبل از انبار کردن، دانهها خشک و تمیز میشوند.
در مرحله بعد دانههای روغنی برای روغن کشی آماده می شوند که شامل قسمت های توزین، خرد کردن، و سپس تخریب دیواره سلول های روغنی در دو مرحله پختن و پرک کردن است، این مرحله جهت نرم کردن دانهها و سهولت آزادسازی روغن صورت میگیرد پس از آماده سازی، روغن کشی به دو شکل مکانیکی و به واسطهی حلال انجام می گیرد.
در روش مکانیکی دانههای روغنی که از قبل نرم و آماده شدهاند، توسط دستگاههای تمام اتوماتیک، تحت فشار بالا قرار می گیرند که این امر موجب آزاد سازی روغن از آنها می شود. استخراج روغن با حلال روش دیگری است که برای دانه هایی با محتوای روغنی کم انجام می پذیرد. بادام زمینی، برزک و بسیاری از دانه های روغنی که روغن زیادی دارند، باید ابتدا توسط دستگاههای پرس به روش مکانیکی روغن گیری شوند سپس باقیماندهی روغن آنها توسط حلال جدا شود. روغن کشی با حلال شامل دستگاههایی به نام اکسترکتور، دستگاه تقطیر و بازیابی حلال می شود. در قسمت اول دانه های روغنی از قبل آماده شده در خلاف جهت حلال حرکت می کنند که این امر موجب آزادسازی روغن از آنها می شود سپس در برجهای تقطیر حلال از روغن جدا شده و در مرحله نهایی، حلال بازیابی و از دستگاه خارج میشود. پس از استخراج روغن در کارخانجات روغن کشی، روغنها توسط تانکرهای مخصوص به کارخانجات تصفیه فرستاده می شوند.
تصفیه فرآیندی برای خارج کردن ناخالصی از روغن خام است. وجود ناخالصی در روغن سبب تیرگی، کف کردن یا دود کردن، تشکیل رسوب هنگام حرارت دادن روغن، کاهش پایداری روغن در برابر فساد و سایر فرآیندهایی می شود که موجب پایین آمدن کیفیت روغن میشوند. لذا ضروري است كه روغنها قبل از مصرف تحت فرآيند پالايش و تصفيه قرار گيرند تا كليه ناخالصيها و تركيبات مضر از آنها جدا شوند. فرآيند تصفيه روغن شامل مراحل صمغ گيري، خنثیسازی ( شامل بخش هاي خنثي سازي ، شستشو و خشك كردن )، بیرنگ كردن و بیبو كردن است. بسته به نوع روغن توليدي و كاربرد آن مراحل ديگري نظير هيدروژناسيون ، پست بليچ و زمستانه كردن نيز در طی فرآيندهای تصفيه انجام میپذيرد.
۲. روغنگیری به روش پرس سرد
در این روش روغنگیری بوسیله فشرده سازی پی در پی انجام می گیرد که توسط دستگاه روغنگیری پرس سرد انجام می گیرد دمای روغن خروجی از ۵۰ درجه سانتیگراد تجاوز نمی کند است در این روش که به “روش پرس سرد” موسوم است ، دانه ها پخته نمی شوند و روغن کشی به صورت کامل صورت نمی پذیرد لذا کنجاله حاصله حاوی۶ تا ۱۲ درصد روغن باقیمانده خواهند بود.
مزایای روغنگیری به روش پرس سرد نسبت به روش پرس گرم
۱. در روش روغنگیری پرس سرد خواص دانههای روغنی حفظ میگردد و تصفیهای شیمیایی نمیخواهد.
۲. در روش روغنگیری پرس سرد مستقیما از خود دانهها روغنگیری به عمل میاید در حالی که در روش پرس گرم دانهها را اول حرارت میدهند و بعد روغن انرا استحصال مینمایند که این عمل باعث میشود خیلی از خواص دانهها بر اثر حرارت دادن از بین بروند.